Potrawy ze ślimaka nie są czymś nowym. Nawet w naszej, europejskiej kuchni. Trafiały już na stoły koronowanych głów i znanych celebrytów. Co warte podkreślenia, mięso tego zwierzęcia znane jest ludziom od wieków. Ślimaki jedli starożytni Grecy, Rzymianie a ich walory smakowe docenili również wybredni Francuzi.

Ślimaki lądowe stanowią od tysięcy lat formę pożywienia dla ludzi, świadczą o tym wykopaliska archeologiczne związane z kulturą mezolityczną dokonane na terenie dzisiejszej Algierii i Tunezji. Dowody kulinarnego zastosowania ślimaków, czyli osmolone skorupy odnaleziono także w innych stanowiskach archeologicznych regionu śródziemnomorskiego sprzed od 12000 do 6000 lat.

Walory smakowe ślimaków winniczków ceniono w starożytnym Rzymie. Przypisywano mu także właściwości lecznicze oraz uważano, że działa jak afrodyzjak. Starożytni Rzymianie zabrali ze sobą winniczki jako pokarm na Wyspy Brytyjskie, gdzie do tej pory nazywa się go "ślimakiem rzymskim" czyli Roman snail.

W Europie ślimaki jadalne są aktualnie popularne we Francji, gdzie uchodzą za przysmak oraz w Belgii, Holandii, Portugalii i Hiszpanii. Ślimaki są znane również m.in. w kuchni japońskiej oraz kuchni chińskiej, a także na kontynencie afrykańskim w Nigerii i Południowej Afryce.

Ślimaki przeznaczone do konsumpcji pochodzą prawie wyłącznie z hodowli. Hoduje się zwłaszcza dwa gatunki – wciąż zbieranego w Polsce – ślimaka winniczka (Helix pomatia) oraz gatunek Helix aspersa. Mięso ślimaków hodowlanych jest delikatniejsze w smaku i bardziej kruche.

Ślimaki mogą być przyrządzane poprzez gotowanie, pieczenie na ruszcie lub duszenie w sosie. W kuchni francuskiej gotowane ślimaki podawane są zazwyczaj jako przystawka.